توضیحات.
جزیره هنگام «هِنگام»، یک جزیره کوچک در 2 کیلومتری جنوب شرقی جزیره قشم در آبهای نیلگون خلیج فارس است. نام هنگام که هنجام و هنیام نیز خوانده میشده است، همان «هنگام» فارسی است. هنگام بارها در تاریخ ایران، به دست بیگانگان افتاد و باز پس گرفته شد. هنگام، با 9 کیلومتر درازا و 6 کیلومتر پهنا، نزدیک به بیش از 33 کیلومتر چهارگوش گستره دارد. در جزیره هنگام سه
چشمه آبگرم گنو «کوهستان گنو» یک رشته از زاگرس و در جنوب شرقی این رشته کوه است. این کوهستان در ۲۰ کیلومتری شمال شهر بندرعباس، میان دهستان های فین، سیاهو و ایسین گسترده شده است. «کوه گنو» با 2340 متر ارتفاع، بیش از ۳۵۰ کیلومتر چهارگوش گستره دارد. یک چشمه آبگرم هم از کوه گنو می‌جوشد. چشمه آبگرم گنو در نزدیکی ۳۴ کیلومتری شمال شرقی بندرعباس و سر راه سیرجان
شیطان کوه شیطانکوه، ارتفاعات سرسبز و جنگلی شرق لاهیجان است که با ارتفاعی در حدود 60 متر، در امتداد رشته کوه البرز قرار دارد. گفته میشود نام این کوه در گذشته «شاه نشین کوه» بوده و کاربری تفرجگاهی داشته است. برای رسیدن به بالای شیطان کوه، 750 پله در دامنه ساخته شده است که گردشگران را به سمت بام سبز لاهیجان پیش میبرد. برای کسانی که امکان بالا رفتن از پله
آبشار گنج‌نامه آبشار گنج‌نامه با سنگ‌نبشته کنده‌کاری‌شده‌اش در دل کوه، نزدیکی شهر همدان و در دامنه صخره‌های کوه الوند قرار دارد. نام این آبشار در شمار فهرست آثار طبیعی ایران جای دارد. آبشار گنج‌نامه ۱۲ متر بلندا دارد که در پایین آن گودال‌هایی درگذر زمان و فشار آب پدید آمده است. آب آبشار، رودخانه 6 کیلومتری گنج نامه را می سازد و دشت‌های اطراف را سیراب می
کوه الوند کوه الوند بلندترین قله کوهستان الوند، با بیش از 3 هزار متر ارتفاع، یکی از قله های مهم زاگرس به‌شمار میرود. یکی از راه های رسیدن به این قله از مسیر دره گنج‌نامه، کیوارستان، میدان میشان و تخت نادر می گذرد. راه دیگر دست‌یابی به قله از ضلع جنوبی کوه از شهر «سرکان» است. از الوندکوه در متن های باستانی ایران از جمله متون پهلوی، «اروند» و در اوستا
آبیدر «آبیدَر» نام کوهی است، که رو به شهر و در جنوب غربی سنندج در کردستان جای گرفته است. کوه آبیدر به گویش بومی کردی «ئاویه‌ر» خوانده میشود، یا از آبدره میآید یا از آب به در، زیرا در پیرامون و دامنه آبیدر چشمه های بسیاری می جوشد، که قنات سازه های تاریخی خسروآباد، آصف و وکیل را سیراب میکنند. آبیدر از دو کوه به نام های آبیدر بزرگ با 2550 متر بلندا و
غار چال نخجیر غار چال‌نخجیر در دامنه و بر دیواره کوه تخت، در کنار پناهگاه حیات‌وحش «جاسب»، در نزدیکی روستاهای «کروگان»، «وشتگان»، «هرازیجان» و در میان شهرهای دلیجان و نراق در استان مرکزی است. نام چال‌نخجیر گرفته شده از پایین، زیر و شکارگاه است، زیرا چال نخجیر بخشی گود است که شکارچیان شکار را به آن رم می‌دادند. این غار در شمار فهرست آثار ملی ایران
دریاچه کیو دریاچه کیو در شمال غربی خرم‌آباد و درون شهر جای گرفته است. دریاچه کیو به گویش بومی لری «سراو کیاو» خوانده میشود، سراو همان سرآب است و «کیاو» معنی رنگ کبود و آبی میدهد. دریاچه کیو ۷ هکتار گستره و ۳ تا ۷ متر ژرفا دارد. آب این دریاچه از سرچشمه‌های مخمل کوه، چشمه گلستان و نیز از چشمه‌های بستر دریاچه سیراب میشود. در گذشته کیو یک دریاچه فصلی بوده
دریاچه میقان تالاب «میقان» در کنار روستاهای «راهزان»، «ده نمک» و «طرمزد»، در 10 کیلومتری کوه «تخت زرد»، در نزدیکی جنوب غربی «داوود آباد»، بر سر راه «فرمهین» و در 15 کیلومتري شمال شرقی اراك است. تالاب میقان که در گذشته به نام «نمکزار فراهان»، «کویر میقان»، «چغا ناوور» و «توزلو گل» نیز شناخته میشده است، از تالابهای کویری ایران است. این تالاب نزدیک به 25
تنگ براق «تنگ بُراق» روستای کوچکی در 15 کیلومتری شهر «سده» و 80 کیلومتری شهر «اقلید» در 190 کیلومتری «شیراز» در استان «فارس» است. رودخانه «کُر» از دل این تنگه میگذرد و در طی سالیان دراز، دیواره سنگی اطراف خود را به این شکل درآورده است. رود کر خود از دریاچه «بختگان» سیراب میشود که آن نیز از چین خوردگی زمین شناختی زاگرس پدید آمده است. بر اثر فرسایش آبی
