جزیره خارگ (خارک)

جزیره خارگ (خارک)

«خارگ» یا «جزیره­ خارک» یکی از جزیره ­های مرجانی ایران در خلیج فارس است. خارک در 38 کیلومتری «بندر گناوه» و در نزدیکی 70 کیلومتری غربِ «بوشهر» قرار دارد. این جزیره باستانی با 8 کیلومتر طول و 4 کیلومتر عرض، یک جزیره در دل دریا است که امروزه نزدیک به هشت هزار تن بومی در آن زیست می­کنند.

در شمال خارک «کوه تخت» قرار دارد، در جنوب این جزیره «کوه گردن اشتر»، و در غرب خارک نیز «کوه لشکری» و «کوه دیدبان». همچنین جزیره ­ای کوچک‎تر هم در شمال خارک وجود دارد که به «خارگو» شناخته می­شود.

خارک از دیدگاه اقتصادی نیز یکی از مراکز تولید و فرآوری نفت ایران به شمار می‎رود. برای همین بیش از 90 درصد خاک خارک به شرکت ­های نفتی و پایانه ­های آن‎ها واگذار شده است. جدای از نفت، مروارید خارک نیز همواره پرآوازه بوده است. خارک همچنین چشمه، قنات، آب­سنگ و پناه­گاه زیستی دارد.

در خارک کتیبه ه­ای باستانی به خط میخی بوده است که به شاهنشاهی هخامنشی و یا پادشاهی عیلام باز می­گردد. متأسفانه این اثر ارزشمند در سال 1387 خورشیدی آسیب دید اما پیش از نابودی خوانده و رمزگشایی شد. در بخشی از کتیبه­ خارک چنین آمده که «این سرزمین آبیاری نشده بود، با کوشش من… [از] چاه­ها… شادی… آبیاری شد.»

همچنین داریوش، شاهنشاه هخامنشی، پس از گشایش هندوستان، برای پیروزی ناوگان پارس در رود «سند» به فرماندهی «اسکیلاکس»، دستور داد تا پایگاهی در خارک بسازد. از دیگر یادگارهای تاریخی این جزیره می‎توان از استوانه ای هخامنشی، کلیسای نستوریان از شاهنشاهی ساسانی، پرستشگاه «پوزایدون»، نرده‎های سنگی و نیز دژ هلندی­ها، چندین باغ و نفت­کش سوخته­ «پلی اسکاندیا» نیز نام برد. همچنین پیرامون دو تخته سنگ باستانی سه هزار ساله به نام «دو خواهرون»، افسانه­ هایی میان بومیان رواج یافته است، گرچه خود این سنگ­ها دیگر از میان رفته­اند.

از رخدادهای تاریخی خارک نیز می‎توان از دو نبرد «میر مهنا»، از پهلوانان و فرمانروایان ایرانی دوران زند، با هلندی­ ها و بریتانیایی­ ها و پرتغالی­ ها در میانه­ سده­ هجدهم میلادی نام برد که در نتیجه به آزادی خارگ و بیرون راندن ناوگان بیگانگان از خاک ایران انجامید.

از پوشش جانوری جزیره خارک می­توان به آهو، «بز عدانی»، لاک پشت منقار عقابی و لاک­پشت سبز، «کاکایی»، عقاب ماهیگیر، کلاغ هندی و پرندگان مهاجر اشاره کرد. در کنار آن‎ها آبزیانی چون ماهی­ ها، خرچنگ، میگو، کوسه­ پلنگی هم دیگر جانوران منحصربه‎‎فرد خارک را تشکیل می‎دهند.

پوشش گیاهی خارک هم شامل درخت پهن­برگ «لیل» یا «انجیر هندی» و «انجیر معابد» است. گیاهانی همچون «کهور»، «کنار»، «نخل»، «استخودوس»، «مورخش» و را هم می‎توان در گوشه و کنار جزیره دید.

منبع : visitiran.ir/fa