جشن نوسره
این جشن یکی از جشن هایی است که به نوعی فراموش شده است. امروزه کمتر کسی حتی نام جشن نوسره را شنیده است.در ایران باستان پنج روز پیش از جشن سده در پنجم بهمن ماه ، جشنی به نام نوسره برگزار میشد و ایرانیان با برگزاری جشن نوسره خود را برای برگزاری هر چه باشکوه تر جشن بزرگ سده آماده می کردند. با ایران نیهون همراه باشید.
جشن های باستانی ایران
در روایت ها آمده که بزرگان دینی و مذهبی و مسئولان با برگزاری این مراسم با برنامه ریزی و ایجاد آمادگی برای جشن سده به هر چه باشکوه تر برگزار شدن آن می پرداختند.
شاد زیستن ، تداوم و تازه‌سازی روابط اجتماعی و خانوادگی ، شکرگزاری و طلب صلح و نعمت را می‌توان از عناصر اصلی موجود در همه‌ی جشن‌های ایرانیان دانست .
از آداب برگزاری جشن نوسره برپایی آتش و خواندن نیایش و دعا در درگاه حق و ستایش زنان می باشد.
در گاه‌شماری‌های مختلف ایرانی، علاوه بر ماه‌ها هر یک از روزها هم نامی داشتند.
روز پنجم هر ماه، سپندارمذ ( لقب ملی زمین )بوده‌است. زمین نماد عشق است چون با فروتنی، تواضع و گذشت به همه عشق می‌ورزد. زشت و زیبا را به یک چشم می‌نگرد و همه را چون مادری در دامان پر مهر خود امان می‌دهد. به همین دلیل در فرهنگ باستان اسپندارمذگان را به‌عنوان نماد مهر مادری و باروری می‌پنداشتند.
برای ما مسرت بخش است با نظرات خود ما را در ارائه بهتر خدمات و اطلاعات یاری کنید.
