آرامگاه فردوسی

آرامگاه فردوسی

مجموعه آرامگاه فردوسی یکی از جاهای دیدنی مشهد است که در طوس و 25 کیلومتری شمال غربی مشهد در میان دو روستای طوس سفلی و اسلامیه و در نزدیکی شهر تابران واقع شده است، در 28 کیلومتری غرب روستای پاژ آرامگاه این حکیم بزر گ قرار گرفته است.در ادامه با ایران نیهون همراه باشید.

حکیم ابوالقاسم فردوسی در خانواده ایی دهقان بدنیا آمده است و در عصر ساسانیان می زیسته، آرامگاه فردوسی در مشهد بارها ساخته و ویران شده است و در نهایت با آغاز سده ی چهارده خورشیدی تلاش برای ساخت بنایی شایسته ایشان و حفظ آن به نتیجه رسید.مساحت حدودی آرامگاه و مجموعه اطرافش به شش هکتار می رسد و شامل باغ آرامگاه، تندیسی از فردوسی و استخر در جلوی ورودی، کتابخانه، ساختمان های اداری، موزه و آرامگاه مهدی اخوان ثالث می باشد.

معماری آرامگاه فردوسی

معماری داخلی این آرامگاه با تزیینات کاشی کاری، کتیبه های سنگی از سروده های فردوسی و دیگر شاعران و نقوش سنگی بر جسته از داستان های شاهنامه است، ورودی قسمت درونی آرامگاه از سمت غربی بناست.دو پله در شمال و جنوب به زیر زمین و اتاق مدفن می ر سد، بر دیوار این پله ها شش قطعه نقش برجسته ی سنگی وجود دارد.

معماری بیرونی آرامگاه بصورت چهارگوشه بوده و مساحت آن 1043 متر مربع است، ساختمان از هر طرف دارای پلکان است و خود بنا همانند مکعبی ساده با ارتفاع 18 متر است، مکعب اصلی از 7 مکعب کوچیکتر و با ابعاد متفاتوت ساخته شده، سازه اصلی آرامگاه یادآور زیگورات های دوره باستان است که هم حرکت رو به بالا را نشان می دهد و هم ایستای و مقاومت بنا را به نمایش می گذارد.

ورودی مجموعه از سمت جنوب است و از دو طرف استخر رو به روی در ورودی به آرامگاه می رسد.سی فواره در سه دسته ی ده گانه با گلبرگ هایی از نیلوفر گه نشانه رنج فردوسی در سی سال سرودن شاهنامه می باشد و در درون استخر جای دارد.

زندگینامه فردوسی

از زندگی فردوسی قبل شروع به سرودن شاهنامه اطلاعاتی وجود ندارد، برخی روایات می گویند که پسر او در سال 359 هجری قمری به دنیا آمده است و از همسرش اطلاعات درستی نیست، بر اساس مدارکی که از شاهنامه موجود است فردوسی شاهنامه را در سن سی سالگی شروع به سرودن کرده است.

در شاهنامه همانطور که خود فردوسی گفته است بخشی از اشعار متعلق به دقیقی است اما پس ازمرگ دقیقی، ابومنصوری کار به نظم در آوردن متن شاهنامه را شروع کرد که در همین زمان فردوسی برای دنبال کردن کارها به بخارا پایتخت سامانیان سفر کرد تا بعد مرگ دقیقی دستور ادامه کار از شاه ساسانی بگیرد و هم حمایت مالی شود و از نسخه ی شاهنامه منثور ابومنصور محمد بن عبدالرزاق استفاده کند اما بعد از مدتی پشیمان شده و به شهر خود بازگشت.

در آخر شاهنامه در سال 384 هجری قمری به اتمام رسید و بعد از 16 سال پس از این تاریخ اولین ویرایش بر روی شاهنامه تمام شد.