جزیره هنگام
«هِنگام»، یک جزیره کوچک در 2 کیلومتری جنوب شرقی جزیره قشم در آبهای نیلگون خلیج فارس است. نام هنگام که هنجام و هنیام نیز خوانده میشده است، همان «هنگام» فارسی است. هنگام بارها در تاریخ ایران، به دست بیگانگان افتاد و باز پس گرفته شد.
هنگام، با 9 کیلومتر درازا و 6 کیلومتر پهنا، نزدیک به بیش از 33 کیلومتر چهارگوش گستره دارد. در جزیره هنگام سه روستا هست: هنگام نو یا ماشی، هنگام قدیم و غیل. با 106 متر بلندا، کوه ناکس بلندترین بخش جزیره است. در کوه‌ها و جای جای هنگام خاکی قرمز رنگ هست که در گویش بومی «گِلک» خوانده میشود؛ گلک خاکی با کاربرد صنعتی و نیز خوراکی است. پیرامون جزیره یک نوار 50 کیلومتری هست که بخشی از آن مرجانی است. یک «ساحل نقره‌ای» هم در این نوار هست که با برخورداری از کانی‌های گوناگون درخشش آفتاب را بازتاب میدهد. در ساحل «خِنِیزی» هنگام، شبها میتوان فیبر نوری پلانکتون ها را دید.
جزیره هنگام به دلیل موقعیت استراتژیکی که در خلیج فارس دارد، تاریخ پر فراز و نشیبی را از سر گذرانده و مدتها در تصرف خارجی‌ها بوده، دوره صفویه پرتغالیها و در دوره قاجریه انگلیسی‌ها در این جزیره حضور نظامی داشته‌اند و آن را اشغال کرده بودند و هنوز در جزیره نشانه هایی از حضور خارجی‌ها هست؛ نشانه‌هایی چون اسکله ساخت انگلیسی ها که امروز جاذبه توریستی هم شدهاند. همچنین یک کشتی شکسته و به گل نشسته از دوران جنگ با پرتغالیها در ساحل هنگام بر جای مانده است. از اسکله های مسافری هنگام میتوان «شیبدراز» و «کندالو» را نام برد.
کار مردمان هنگام پرورش آبزیان، ماهی، میگو، صدف و صید ماهی است. در کنار آن، یک بازار نیز در هنگام هست که هنرهای دستی بومی، سنگهای گرانبها، ادویه و خوراکی های بومی را در دسترس گردشگران میگذارد. یک گونه نان ساج به نام «نان تمشی» در هنگام پخت میشود، همچنین میتوان از «مهیاوه» و ماهی «ساریدن» در گویش بومی «متوتا» خوانده میشود، هواری میگو و قلیه ماهی نام برد. یکی از پوشاک های بومی هنگام شلوار گلابتون دوزی یا سلوار بندری است که در جزیره بافته میشود.
هنگام، ساحلی با شنهای درخشان و صدفهای جادویی، صخره های آهکی، جانداران متنوع، کوههای رنگین، پارکی از کروکودیلها و از همه مهم تر مردمی خونگرم و فرهنگ و تاریخی کهن دارد. دلفینها در پاییز به پیرامون آبهای جزیره هنگام می آیند و تا اردیبهشت میماند. همچنین میتوان جبیر یا همان آهوی بومی هند و ایران، خاردم مصری، لاک پشت پوزه عقابی، شکار کوسه و دیدار از روستایی با سنگهای شبیه به انسان جاذبه های دیگر هنگام است که در صورتی که وقت داشتید آنها را هم ببینید. پوشش گیاهی نخل و نیز «لور» یا «درخت انجیر معابد» و «گارزنگی» یا «لوز» هم فراوان در خاک هنگام یافت میشود.
منبع : visitiran.ir/fa
