جزیره خارگ (خارک)
«خارگ» یا «جزیره خارک» یکی از جزیره های مرجانی ایران در خلیج فارس است. خارک در 38 کیلومتری «بندر گناوه» و در نزدیکی 70 کیلومتری غربِ «بوشهر» قرار دارد. این جزیره باستانی با 8 کیلومتر طول و 4 کیلومتر عرض، یک جزیره در دل دریا است که امروزه نزدیک به هشت هزار تن بومی در آن زیست میکنند.
در شمال خارک «کوه تخت» قرار دارد، در جنوب این جزیره «کوه گردن اشتر»، و در غرب خارک نیز «کوه لشکری» و «کوه دیدبان». همچنین جزیره ای کوچکتر هم در شمال خارک وجود دارد که به «خارگو» شناخته میشود.
خارک از دیدگاه اقتصادی نیز یکی از مراکز تولید و فرآوری نفت ایران به شمار میرود. برای همین بیش از 90 درصد خاک خارک به شرکت های نفتی و پایانه های آنها واگذار شده است. جدای از نفت، مروارید خارک نیز همواره پرآوازه بوده است. خارک همچنین چشمه، قنات، آبسنگ و پناهگاه زیستی دارد.
در خارک کتیبه های باستانی به خط میخی بوده است که به شاهنشاهی هخامنشی و یا پادشاهی عیلام باز میگردد. متأسفانه این اثر ارزشمند در سال 1387 خورشیدی آسیب دید اما پیش از نابودی خوانده و رمزگشایی شد. در بخشی از کتیبه خارک چنین آمده که «این سرزمین آبیاری نشده بود، با کوشش من… [از] چاهها… شادی… آبیاری شد.»
همچنین داریوش، شاهنشاه هخامنشی، پس از گشایش هندوستان، برای پیروزی ناوگان پارس در رود «سند» به فرماندهی «اسکیلاکس»، دستور داد تا پایگاهی در خارک بسازد. از دیگر یادگارهای تاریخی این جزیره میتوان از استوانه ای هخامنشی، کلیسای نستوریان از شاهنشاهی ساسانی، پرستشگاه «پوزایدون»، نردههای سنگی و نیز دژ هلندیها، چندین باغ و نفتکش سوخته «پلی اسکاندیا» نیز نام برد. همچنین پیرامون دو تخته سنگ باستانی سه هزار ساله به نام «دو خواهرون»، افسانه هایی میان بومیان رواج یافته است، گرچه خود این سنگها دیگر از میان رفتهاند.
از رخدادهای تاریخی خارک نیز میتوان از دو نبرد «میر مهنا»، از پهلوانان و فرمانروایان ایرانی دوران زند، با هلندی ها و بریتانیایی ها و پرتغالی ها در میانه سده هجدهم میلادی نام برد که در نتیجه به آزادی خارگ و بیرون راندن ناوگان بیگانگان از خاک ایران انجامید.
از پوشش جانوری جزیره خارک میتوان به آهو، «بز عدانی»، لاک پشت منقار عقابی و لاکپشت سبز، «کاکایی»، عقاب ماهیگیر، کلاغ هندی و پرندگان مهاجر اشاره کرد. در کنار آنها آبزیانی چون ماهی ها، خرچنگ، میگو، کوسه پلنگی هم دیگر جانوران منحصربهفرد خارک را تشکیل میدهند.
پوشش گیاهی خارک هم شامل درخت پهنبرگ «لیل» یا «انجیر هندی» و «انجیر معابد» است. گیاهانی همچون «کهور»، «کنار»، «نخل»، «استخودوس»، «مورخش» و را هم میتوان در گوشه و کنار جزیره دید.
منبع : visitiran.ir/fa
