معابد ژاپن
مردم ژاپن بسیار معتقد و مذهبی بوده و برای تک‌تک کارهای خود به معبد می‌روند و به دعا و نیایش می‌پردازند. از این رو، در این کشور معابد بی‌شماری وجود دارد که برخی از آن‌ها به دلیل زیبایی و شکوه به جاذبه گردشگری نیز تبدیل شده‌اند. برای آشنایی بیشتر با معابد ژاپن با ایران نیهون همراه باشید.
باغ سنگی، ریوآنجی (Ryoanji) – کیوتو
این معبد در بخش شمال‌غربی شهر کیوتو واقع شده و بخشی از مدرسه میوشین- جی (Myoshin-ji)، از زیر مجموعه‌های شاخه رینزای بودیسم ذن، محسوب می‌شود. معبد ریوآنجی به مفهوم معبد اژدها در صلح است. این معبد نمونه‌ای باشکوه از باغ‌های صخره‌ای ژاپنی است که در طراحی باغ‌های ذن رؤیت می‌شود.
کیومیزو- درا (Kiyomizu-dera) – کیوتو
زیارت‌کنندگان معبد کیومیزو- درا (معبد آب پاک) به خدای بخشش اعتقاد دارند. این معبد بودایی با قدمتی ۱۲۰۰ ساله در کیوتو قرار دارد و در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.
گینکاکو- جی (Ginkaku-ji) – کیوتو
بنا به گفته سیلور پاویلیون، این معبد را در سال ۱۴۸۲، آشیگاکا یوشیماسا، از فرمانداران موروثی ژاپنی، به تقلید از ویلای جد خود ساخته و امروزه به پاویلیون طلایی مشهور است.
معبد توجی (Toji) – کیوتو
این معبد ۵ طبقه به شکل کلاه‌فرنگی ۵۴.۸ متر ارتفاع دارد و مرتغع‌ترین برج چوبی ژاپن به شمار می‌رود.
نانزن- جی (Nanzen-ji) – کیوتو
این معبد در سال ۱۲۹۱ میلادی بنا و سه بار به دلیل آتش‌سوزی تخریب شده و آخرین بار در سال ۱۹۵۷ مورد بازسازی قرار گرفته است. در طول دوره حیات این مجموعه بالغ بر ۹ تا ۱۲ معبد در آن وجود داشته است.
گینکاکو- جی (Ginkaku-ji) – کیوتو
بنا به گفته سیلور پاویلیون، این معبد را در سال ۱۴۸۲، آشیگاکا یوشیماسا، از فرمانداران موروثی ژاپنی، به تقلید از ویلای جد خود ساخته و امروزه به پاویلیون طلایی مشهور است.
دایگو- جی (Daigo-ji) – کیوتو
این معبد از سه بخش تشکیل شده است: سامبو-این (Sambo-in)، شیم- دایگو (Shimo-Daigo)/ دایگو پایینی، و کامی- دایگو (Kami-Daigo)/ دایگو بالایی. بخش سوم در بالای کوه قرار دارد که برای رسیدن به آنجا باید کوهنوردی کرد.
جنگل بامبو، تنریو- جی (tenryu-ji) – کیوتو
این معبد در حومه کیوتو قرار دارد و پیش از بازسازی در سال ۱۸۶۴، هشت بار دچار حریق شده است. بسیاری از گردشگران برای بازدید از این معبد در داخل جنگل مشهور بامبو ساگانو پیاده‌روی می‌کنند.
قصر طلایی کیوتو
این معبد با نمای طلایی و انعکاس خیره‌کننده استخر خود، سوژه عکس بسیاری در شبکه‌های اجتماعی نظیر اینستاگرام شده است. هدف از ساخت این معبد نمایش پیوند میان بهشت و زمین بوده است.
نیناجی (Ninnaji) – کیوتو
قدمت تعدادی از ساختمان‌های این معبد پیچیده به قرن هفدهم باز می‌گردد. منظره‌ای شگفت‌انگیز که در آن معبدی با درختان کلاس کوتاه احاطه شده است.
یاکوشیجی (yakushiji) – نارا
نظیر کیومیزو- درا، این معبد نیز در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است. این معبد یکی از ۷ معبد تاریخی نانتو به شمار می‌رود و در حال حاضر، مرکز تجمع سران مکتب بودیسم ژاپنی هوسو است.
تودای- جی (Todai-ji) – نارا
گشایش این معبد در سال ۷۲۸ میلادی زخم بزرگی برای راهبان بودایی بود. در سال ۸۵۵، سر مجسمه بودای بزرگ معبد در اثر زلزله بر زمین افتاد (که بعدها تعمیر شد). بعدها نیز تالار سخنرانی در اثر رعد و برق و آتش‌سوزی دچار آسیب شد. در سال ۱۱۸۰، بیش از نیمی از مجموعه به دلیل حملات تایرا بر معابد قدیمی نارا در آتش سوخت.
هوریو- جی (Horyu-ji) – نارا
هوریو- جی به معنی معبد تجلی قانون در هر دو مکتب رهبانی و مذهبی است. ساختمان معبد یکی از قدیمی‌ترین بناهای چوبی در دنیا است.
معبد بیودو- این (Byodo-In) – هاوایی
این معبد نه در ژاپن، بلکه در اوآهو هاوایی قرار دارد، ولی نمونه شگفت‌انگیزی از گسترش فرهنگ ژاپنی به اقصی نقاط دنیا است. این معبد در سال ۱۹۶۸ بنا شده و یادبودی از ورود اولین گروه مهاجران ژاپنی به هاوایی است.
منطقه تاریخی هیرایزومی (Hiraizumi)
هیرایزومی نام شهری در استان ایواته است که به دلیل وجود خرابه‌های تاریخی، ساختمان‌های مقدس و اراضی آرام شهرت دارد.
سنسو- جی (Senso-ji) – توکیو
سنسو- جی قدیمی‌ترین معبد توکیو است و قدمت آن به سال ۶۴۵ بازمی‌گردد. بنا به افسانه‌ای، دو ماهی‌گیر مجسمه کانون را در حومه رودخانه سومیدا پیدا کرده و به کدخدای روستا خبر می‌دهند. سپس وی مجسمه را در خانه خود قرار داده و آنجا را به معبد کوچکی تبدیل کرده است.
بودای بزرگ در کوتوکو- این (Kotoku-In) – کاماکورا
این منطقه در جنوب توکیو قرار دارد و عمده شهرت آن به دلیل وجود بودای بزرگ است. تاکنون اطلاعات دقیقی در مورد قدمت این مجسمه برنزی ارائه نشده است، ولی برخی قدمت آن را به سال ۱۲۵۲ میلادی تخمین می‌زنند.
