مسجدالنبي از وسیعترین مساجد ايران مي باشد. ساختمان اصلي بنا را به دوران صفويه نسبت مي دهند كه پس از تخريب در زمان قاجار به فرمان فتحعلی‌شاه تجديد بنا گرديد. اين مسجد از نوع مساجد چهار ايواني بوده كه 1400 مترمربع مساحت دارد.
مسجد داراي سه ورودي است كه بر هر يك به تناسب اهميت سردري قرار گرفته است ورودي اصلي آن در ضلع شمالي بوده كه داراي سر دري باشكوه بوده و پيش خان منتهي به خيابان امام را پس ازگذشتن از هشتي به صحن حياط مرتبط مي سازد. اين سردر داراي تزيينات كاشيكاري و مقرنس مي باشد.
دو سر در ديگر در ضلع شرقي و غربي مسجد قرار گرفته و اين بنا را به بازار و سراي سعدالسلطنه متصل مي سازند.سحن وسيع مسجد ابعادي در حدود 87×89 متر داشته و حوض بزرگي در وسط آن قرار دارد. اين صحن از سمت شمال و جنوب به شبستان و از سمت شرق و غرب به رواق محدود مي گردد.گنبد عظيم مسجد به دهانه 14 متر و ارتفاع 20 متر در پشت ايوان جنوبي قرار گرفته و از دو سو به دو شبستان وسيع منتهي مي گردد.همچنين مسجد داراي شبستان زمستاني است كه از طريق يك دالان از زير كوچه مجاور به صحن حياط راه مي يابد.شبستان ها، طاق ها و ايوان ها تماماً با كاربندي پوشيده شده و داراي كاشيكاري به سبك قاجار مي باشند. تنها سر در شمالي و غربي مسجد داراي مقرنس گچي مي باشند. از ديگر زيبايي هاي مسجد می توان به مأذني عظيم كه بر بالاي ايوان شمالي قرار گرفته اشاره نمود.
