موزه تاریخ چای ایران
موزه تاریخ چای ایران و آرامگاه کاشف السلطنه بنیانگذار صنعت چای ایران (پدر چای ایران) واقع در لاهیجان بر فراز تپه های چای بنا شده است. حاج محمود میرزا معروف به کاشف السلطنه مشهور به چایکار، دیپلمات، اصلاحگر، نویسنده و مشروطه‌‌خواه دوره قاجار و پهلوی در سال 1275 به عنوان کنسول ایران به هند رفته بود و در حین مأموریت سیاسی خود در هند، کشت چای را آموخت و در هنگام بازگشت مقداری بذر چای با خود به ایران آورد. این امر سبب شد کشت چای که قبلا در ایران مرسوم نبود رواج پیدا کند.
کاشف السطنه در سال ۱۳۰۷ در کتل ملو استان فارس درگذشت. ابتدا بنا به وصیتش، مزار وی که از مرمر سیاه بود بدون سقف و حفاظ، در روی تپه ای از چای که وی در سال ۱۳۰۷ خورشیدی خریداری کرده بود به خاک سپرده شده است. اما اندکی بعد مقرر شد که دو درصد از درآمد چای، به ساخت مقبره‌‌ای در خور شان او اختصاص یابد. از سال 1335 هـ.ش. بنای فعلی به سبک معماری غربی تهیه و به همت انجمن آثار ملی به شکل کنونی با اسکلتی از بتون و نمای سنگ تیشه ای طوسی رنگ با زیربنای 512 متر مربع درآمد. کل مجموعه در سال 1371 به سازمان میراث فرهنگی واگذار شد و سالن مستطیل شکل بزرگی که در جوار مقبره بود به موزه چای ایران اختصاص یافت. کار ساخت موزه نیز در سال 1375 پایان پذیرفت.
موزه تاریخ چای شهرستان لاهیجان تنها موزه‌‌ی تخصصی چای در کشور است که صنعت چای ایران را از ابتدای ورود به کشور تا وضعیت فعلی‌اش به مخاطبان معرفی می کند. این موزه دارای سه قسمت از جمله آرامگاه با برجی مرتفع و چهارگوش، فضای داخلی آرامگاه ،کف آرامگاه و دیواره‌‌های جانبی است. آرامگاه به‌‌صورت مدور و با هشت ستون ساخته شده است که هر یک حدود ۱۵ متر ارتفاع دارد و تا سقف امتداد یافته است. در موزه تاریخ چای ایران 532 قلم اشیاء تاریخی ثبت شده است از جمله اسناد و مدارک کاشف‌السلطنه و وسایل مربوط به مصرف چای مانند انواع سماورهای ذغالی، قوری‌های چینی، مسی و سنگی، قهوه خوری‌ها، عهدنامه‌‌ی ناصرالدین شاه و انواع گیره های استکان چای، سینی، پایه فنجان ملیله کاری و … به نمایش گذاشته شده است.
منبع : visitiran.ir/fa
