مسجد جامع دزفول در مرکز شهرستان دزفول، در خیابان امام خمینی قرار دارد. ساخت این مسجد که به سبک معماری دوره ساسانی است، بین قرن‌های سوم و چهارم هجری قمری صورت گرفته است. البته اختلاف نظراتی وجود دارد و برخی مأخذها تاریخ ساخت مسجد جامع دزفول را سده هفتم هجری قمری می‌دانند. این مسجد به شماره ۲۸۷ در 29 آذرماه 1315 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
مسجد جامع دزفول
مسجد دارای صحن بزرگی است. بدنه اصلی بنا در جبهه جنوبی واقع است و ساختاری سنگی دارد. علاوه بر مرمتهای انجام شده بر روی این مسجد جامع، بیشتر تزئینات کاشیکاری بنا مربوط به دوره قاجاریه است که با خط کوفی و نقشهای هندسی مزین شده است. همچنین سقف شبستان مسجد، گنبدی شکل و آجری است.
از جمله قسمت‌های شاخص مسجد جامع دزفول، محراب آن است که گچبریهای چشم نوازی دارد. همچنین «شوادان» مسجد نیز از بخشهای مورد توجه گردشگران است. شوادانها اتاقهای کوچک بدون درب هستند که در زیر زمین و برای فرار از گرمای دزفول ساخته می‌شدند. از این اتاقها به علت همجواری با رود دز و وجود هوای مطبوع، برای اقامت تابستانه استفاده می‌شود.
تاریخ ساخت بخش ورودی و همچنین گلدسته های مسجد جامع دزفول به قرن 12 هجری قمری باز میگردد. ناگفته نماند که ساختار این بخشها از اصول معماری «کاخ ایوان کرخه» در چند کیلومتری شهر شوش برگرفته شده است.
