موزه سفال (خانه تاریخی صرافلار)
اینجا موزه زنده سفال است. جایی که می توان مراحل گوناگون ساخت سفال های بومی تبریز را بر روی چرخ سفالگری از نزدیک دید و تجربه کرد. عمارتی زیبا با دو طبقه که بسیار شبیه بناهای دوست داشتنی ایرانی با سبک و اصول خاص معماری است. موزه سفال تبریز یا خانه صرافلار واقع در خیابان شمس تبریزی در حقیقت خانه ای قدیمی و زیباست که قدمت آن به دوران قاجار می رسد. معماری این خانه همانند اکثر بناهای دوران قاجار منطبق با فرهنگ و آداب و رسوم ایرانی است.
این بنا دارای یک طبقه فوقانی و یک زیرزمین است و مانند غالب خانه های دوره ی قاجار دارای ایوانی زیبا به همراه دو ستون است. عمده تزیینات این موزه از گچبری های زیبا با موتیف های گیاهی تشکیل شده است. در وسط حیاط حوضی بزرگ قرار دارد که پوشش هایی گیاهی در اطراف آن بر زیبایی و طروات خانه افزوده است. این خانه به سال 1384 پس از گذراندن یک دوره بازسازی و مرمت چند ساله با هدف نمایشگاه و ارائه ی آثار سفالی تحت عنوان خانه موزه سفال تبریز یا موزه ی زنده سفال آغاز به کار کرد. خانه صرافلار در خیابان شمس تبریزی شهر تبریز قرار دارد و مالک اولیه آن خانواده صرافلار بوده و سپس در اختیار خانواده‌ای به نام علوی قرار گرفته است.
قسمت های مختلف موزه عبارتند از
1- حوضخانه، این بخش در زیر زمین مجموعه قرار دارد و در این محل جلسات و تجمعات هنری و نمایشگاه های موقت هنرمندان سفالگر برگزار می شود.
2- نمایشگاه دائمی آثار سفالی، این قسمت از سه بخش تشکیل شده است که در هر بخش آن آثار یکی از هنرمندان سفالگر معاصر تبریز در معرض دید عموم قرار گرفته است آثاری از فریده تطهیری مقدم، عباس قابچی و احمد قابچی
3- فروشگاه دائمی، فروشگاه موزه به شکل دائمی فعال است و در آن آثار هنرجویان فعال انجمن سفال آذربایجان شرقی برای فروش عرضه می شود.
4- بخش آموزشی، در خانه موزه ی سفال تبریز کلاس های آموزش تخصصی سفال با گل بومی منطقه یعنی خاک سفید آذربایجان دایر است.
5- بخش ارائه مراحل مختلف کار سفالگری با خاک سفید به روش سنتی، در این قسمت از موزه بازدیدکنندگان با آماده سازی، چرخکاری، آماده سازی لعاب، خرد کردن شیشه، کار با آسیاب زنی، آماده سازی رنگینه مس، پخت اول و لعاب زنی و پخت دوم و کوره چینی آشنا می شود.
غالب سفال های تبریز جنبه ی کاربردی و مصرفی دارند و بدنه ی اکثر آنها از خاکی سفید مانند است که از روستای زنور مرند تامین می شود. روستای زنور که یکی از مناطق کهن سفالگری این منطقه و ایران است به دلیل جنسیت و رنگ خاک آن منحصر به فرد است. پوشش این نوع سفال با دو لعاب بی رنگ و فیروزه ای انجام می شود که با اعمال تزییناتی بر روی خاک سفید همچون نقاشی، مشبک کاری، برجسته کاری و.. زیبایی این آثار دوچندان می شود.
منبع : visitiran.ir/fa
