موزه سنندج

موزه سنندج

موزه‌ سنندج در بخش بيروني يكي از بناهاي دوره قاجار داير شده است. اين بنا به منزل سالار سعيد معروف است که مقارن با سلطنت ناصرالدين شاه قاجار، حدود ۱۵۰ سال پيش، به ­دست يكي از علمای به ­نام اهل سنت ملا لطف الله شيخ الاسلام، قاضي القضاتِ منطقه كردستان، در دو قسمت حياط و ساختمان بيروني و حياط و ساختمان اندروني بنا شد. اين بنا در سال ۱۳۵۴ شمسي به موزه تبديل شد.

موزه‌ سنندج از دو بخش مجزا تشكيل شده است: بخش تاريخ و باستان ­شناسي و بخش مردم ­شناسی. طبقه­ اول كه شامل تالار شاه ­نشين با گچ­بری های زيبا و اوروسي هفت لنگه و آيينه ­كاري هنرمندانه و باشكوه است و اتاق ­های كنار آن به نمايش آثار تاريخي ايران از پيش از تاريخ تا اواخر دوره­ی ساساني اختصاص یافته است.  مجموعه آثار موجود در موزه دربردارنده‌ یک طیف وسیع زمانی از ۳۰۰۰ سال پيش، دوره ماد، دوران تاريخي  و قبل از اسلام است. شاخص ­ترين آثار اين بخش اشياي مربوط به نقاط مختلف استان و به­ ويژه آثار سفالي، مفرغي، عاج و استخوان­های يافت شده از تپه­ی زيويه و غار كرفتو است كه در سال ­های اخير در حفاري­ های علمي به دست آمده است. علاوه بر این، در همین بخش شاهد نمایش آثار با اهمیت دیگری نیز هستیم که عمدتاً در برگيرنده آثاری از دوره­ اشكاني و ساساني و نیز هزاره­ اول قبل از ميلاد است.

در رابطه با طبقه­ دوم  موزه که از منظر معماری نیز قابل توجه و دربردارنده‌ اتاق­های بزرگ و ايوان مزين عمارت است باید گفت که به آثار دوره­ های مختلف اسلامي از اوايل اسلام تا دوره قاجاريه اختصاص يافته است. در زير زمين موزه که به بخش مردم ­شناسی اختصاص دارد، حوض­خانه‌ زيبايی داير است. اين بخش از نظر معماري بسيار زيباست و داراي سقفی گنبدي همراه با گچبری­ ها و آيينه­ كاری­ های درخشان است. در بخش مردم شناسي كليه اشيا، ابزار و وسايلي كه از ديرباز در زندگی روزمره‌ مردم منطقه رایج بوده و کاربرد داشته است به نمايش درمی ­آید و از اين طريق مي­ توان زمینه ­های فرهنگی و اجتماعی زندگی مردم در دوران­ های مختلف آشنایی پیدا کرد. این موزه در مرکز شهر و در خیابان امام خمینی، در نزدیکی جاذبه­ های مسجد جامع سنندج، عمارت آصف وزیری و خانه مجتهدی قرار دارد.

منبع : visitiran.ir/fa