حصیربافی بوشهر
حصیربافی آن دسته از صنایع دستی است که در مناطق مختلف ایران و جهان به شیوه های مختلف و با استفاده از گیاهان گوناگون بافته می شود و قدمتی چندین هزار ساله دارد.
معمولاً در مناطق نزدیک به دریا و رودخانه این هنر رواج بیشتری دارد، زیرا ماده ی اولیه حصیر بافی را گیاهان خودروی حاشیه ی مرداب و رودخانه ها تشکیل میدهند. در بسیاری از مناطق نیز از ساقه ی گندم، جو، برنج و یا برگ درخت خرما برای بافت حصیر استفاده می شود. در استان بوشهر به دلیل فراوانی برگ و الیاف خرما و گیاهان خودرو شبیه به ساقه ی گندم که در اصطلاح محلی خاکه نامیده می شود، از دیرباز تولید انواع محصولات حصیری رایج بوده است. شیوه ی کار حصیر بافی بدین صورت است که ابتدا ساقه های مناسب و هماهنگ (از لحاظ قطر) را جدا و درآب خیس می کنند، سپس سه تا پنج ساقه را در کنار یکدیگر قرار می دهند و به کمک ساقه ی دیگری به دور آن می پیچند، سپس آنها را به هم می بافند و اشیایی همچون زنبیل، کیف، جای نان یا میوه، زیرانداز، دیوارکوب و غیره تولید می کنند. برای رنگ آمیزی برگ نخل جوهر رنگی از عطاری تهیه می کنند که نام آن “بقم” است.
بقم در رنگ های سبز، آبی، بنفش و نارنجی موجود است و حصیربافان آن را با زردچوبه مخلوط می کنند تا رنگ آن جلای بهتری داشته باشد و روشن تر شود. نقش ها در حصیر یا سبد و دیگر محصولات ذهنی باف هستند و بهصورت لوزی های کنگره دار و هندسی بافته می شوند.
مهمترین محصولات حصیری استان بوشهر از این قرار است:
1- نوعی فرش حصیری به نام “تک” که معمولا به عرض ده سانتیمتر بافته می شود و از این محصول به منظور پوشش سقف کپرهای روستایی استفاده می شود زیرا به دلیل نوع بافتش به راحتی آب باران را از خود عبور می دهد.
2- زنبیل کوچکی به نام “مغرف”
3- “تویزه” دستبافته ی حصیری دایره ای شکلی است که به عنوان جای نان استفاده میشود .
4- “تلی” ظرفی برای نگهداری گندم و سایر غلات
5- “سپک” ظرفی سینیمانند برای پاک کردن گندم
6- “کنده” محل نگهداری میوه
7- “چاکان” سبد جمع آوری خرما که گاهی به عنوان ترازو نیز استفاده می شود.
8- بادبزن
9- طناب
10- کلاه حصیری. امروزه در روستاهای تابعه ی گناوه، دشتستان، دشتی، تنگستان، و کنگان حصیربافی رایج است.
منبع : visitiran.ir/fa
